Kremowanie miodu w warunkach domowych
Jeśli jako pszczelarz chcesz sprzedać jak najwięcej miodu uzyskanego z pasieki, jedną z najlepszych opcji jest kremowanie miodu. Jest to proces przetwarzania miodu, który zmienia go w delikatny krystaliczny produkt o gęstej konsystencji. Ze względu na to, że właściwości kremowanego miodu nie zmieniają się, możemy go długo przechowywać, co jest jego największą zaletą.
Jeśli zdecydujemy się na kremowanie miodu, możemy skorzystać z dwóch metod. Pierwsza metoda polega na rozdrobnieniu skrystalizowanego miodu za pomocą specjalnych maszyn. Ta metoda jest szczególnie odpowiednia do kremowania miodu na skalę przemysłową. Drugi sposób to kremowanie w warunkach domowych.
Kremowanie miodu w warunkach domowych
Polega to na skrystalizowaniu płynnego miodu, aby w jak najkrótszym czasie stworzyć małe kryształki. Tak przygotowany miód ma niezmienną konsystencję, która pozwala na jego długoterminowe przechowywanie. Przed rozpoczęciem kremowania upewniamy się, że miód nie fermentuje. Nie powinien także zawierać zbyt dużej ilości wody, maksymalnie 19% jego objętości. Jeśli zdecydujemy się na kremowanie w domu, najpierw roztapiamy miód w temperaturze około 45°C, jednak jeśli jest świeżo uzyskany, nie jest to konieczne.
Kolejnym krokiem jest schłodzenie miodu do zaszczepienia. W tym przypadku temperatury powinny wynosić od 30 do 35°C. Po zaszczepieniu zaczynamy mieszanie, obniżając temperaturę do około 10-15°C. Następnie umieszczamy miód w konewce lub puszce. Konewkę o pojemności 35 kg napełniamy miodem o wadze około 30 kg, puszkę o pojemności 25 kg tylko 20 kg. Do płynnego miodu o wadze około 30 kg dodajemy około 0,5-1 kg skrystalizowanego miodu i zaczynamy powoli mieszać. Dbamy o to, aby temperatura wynosiła około 30-35°C, czekamy, aż miód w konewce się zmętnie.
Jeśli wybieramy odpowiednie mieszadło do użycia, mamy kilka opcji. Pierwszą z nich jest kremowy wałek napędzany elektryczną wiertarką o mocy co najmniej 500 W. Mieszanie powinno odbywać się przy niskich obrotach, ważne jest, aby dokładnie wymieszać cały miód w naczyniu. Drugą opcją jest użycie ręcznego kremownicy. Nie ma potrzeby używania energii elektrycznej, ale możemy polegać tylko na sobie. Choć jest to metoda bardziej fizycznie wymagająca i męcząca, jest tańsza.
Następny proces kremowania polega na dalszym mieszaniu i utrzymywaniu miodu w temperaturze około 10-15°C, jednak można go pozostawić w temperaturze pokojowej. Miód mieszamy 2-3 minuty dwa razy dziennie. Z czasem miód staje się mlecznobiały, może nabrać również połysku. Wówczas sprawdzamy łyżką, jaka jest konsystencja miodu. Jeśli miód zaczyna się powoli zagęszczać, możemy zacząć napełniać pojemniki lub słoiki miodem. Jeśli obawiamy się, że miód nie zastygnie za bardzo, możemy kontynuować mieszanie, aż do tzw. całkowitej krystalizacji.
Jeśli chcemy nieco spowolnić krystalizację, podgrzewamy miód do temperatury około 25-30°C. Nawet gdy już napełniamy słoiki, warto lekko je podgrzać, aby łatwiej było nam z nim pracować. Tą metodą można również zapobiec zbytniemu stwardnieniu miodu, które może nastąpić w przyszłości.
Jeśli po podgrzaniu nie napełnimy słoików od razu, miód prawdopodobnie ponownie stwardnieje i będziemy musieli go podgrzewać ponownie, ale po napełnieniu mogą na miodzie pojawić się smugi, dlatego lepiej nie zwlekać z napełnianiem. Jeśli już napełniliśmy słoiki miodem, możemy je starannie zamknąć i przechowywać. Z biegiem czasu przechowywany miód zyskuje kremową konsystencję. Tak przygotowany kremowany miód przechowujemy najlepiej w temperaturach poniżej 20°C. Nie należy go wystawiać na bezpośrednie działanie promieni słonecznych.
Oprócz miodu rzepakowego możemy w ten sposób kremować także inne rodzaje miodu, jak np. lipowy, koniczynowy, a także niektóre miody kwiatowe.
